Πρέπει οπωσδήποτε να «επισκεφτείτε» το καταπληκτικό ποστ του koukouzeli για τον μοναδικό Robert Crumb!
Θεωρώ την «Ασπρη Πέτρα Ξέξασπρη» ένα από τα καλύτερα ελληνικά μπλογκς, τουλάχιστον εμένα είναι το αγαπημένο μου! Πάντα έχει κάτι ενδιαφέρον να πει, με ενδιαφέροντα τρόπο!
Το συγκεκριμένο πόστ με ενθουσίασε, πρώτον γιατί αναφέρεται στην κορυφαία φιγούρα του κόμικς και σκίτσου. Δεύτερον για το πλούσιο υλικό που συνοδεύει το πόστ δίνει μια σφαιρική γεύση του δημιουργού μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια ενός πόστ ενός μπλογκ! Σκίτσα, φωτογραφίες, βίντεο, κείμενο που αν το συνδυάσεις με την «έμφυτη» ιδιότητα της διαδραστικότητας του μπλογκ με τα μηνύματα είναι ένα εξαίσιο παράδειγμα του μέλλοντος της multimedia επικοινωνίας!
Ξαναγυρίζοντας στον Robert Crumb: Εμένα προσωπικά, ως πιτσιρικά με είχε καταστρέψει! Φοιτητής ήμουνα, στο Λίβερπουλ, όταν τον ανακάλυψα σε ένα «εναλλακτικό» βιβλιοπωλείο και αμέσως το μυαλό μου άρχισε να βλέπει πουλάκια! Η «απλή», άμεση, δυναμική γραμμή του που συνδυαζόταν από ένα εκρηκτικό, απελευθερωμένο, «επαναστατικό» περιεχόμενο με είχαν συνταράξει συθέμελα! Ξενυχτούσα με πενάκια και σινική αντιγράφοντας σκίτσα του, προσπαθώντας να κλέψω λίγο από τη δημιουργικότητα του! Μέγας δάσκαλος!
Επίσης στο μυαλό μου ο Robert Crumb είναι δίδυμος με τον άλλο μεγάλο: τον Woody Allen! Όχι μόνο γιατί μοιάζουν φυσιογνωμικά, όχι μόνο γιατί έχουν το ίδιο “nerdy look”, όχι μόνο γιατί είναι “early jazz aficionados”, όχι μόνο γιατί και οι δύο παίζουν «περιθωριακά» μουσικά όργανα (κλαρινέτο ο ένας, μπάντζο ο άλλος), όχι μόνο γιατί και οι δύο είναι βασιλιάδες των νευρώσεων, όχι μόνο γιατί και οι δύο είναι βασιλιάδες των sixties και των seventies, αλλά κυρίως γιατί και οι δύο βιρτουόζοι του ανατρεπτικού χιούμορ, έσυραν την σάτιρα στον 20ο αιώνα, απενοχοποίησαν την σεξουαλική επιθυμία, συνδύασαν τόσο πετυχημένα το αυστηρά προσωπικό με το γενικό, το κοινωνικό, και τέλος όχι μόνο γιατί και οι δύο μας έκαναν να γελάσουμε με την καρδιά μας! Δεν το βρίσκω τυχαίο ότι και οι δύο συνεχίζουν ακόμα να δημιουργούν, σχεδόν μισό αιώνα μετά την πρώτη εμφανιση τους! Στο μυαλό μου και οι δύο είναι ακόμη έφηβοι!
Μην χάσετε το ποστ του koukouzeliγια τον Robert Crumb! Εσείς θα χάσετε!
1 σχόλιο:
*
Αυτό το Keep on trucking υπήρξε "καταστροφικό" για τον Κραμπ. Η εφορία θεώρησε ότι είχε βγάλει χιλιάδες δολάρια, πουλώντας το σαν σλόγκαν, και τον βάρεσε στο κεφάλι, σε ανύποπτη στιγμή, με φόρο 30000. Έλα όμως που ο καλλιτέχνης δεν είχε καν το κοπυράιτ της φράσης (την πήρε από παλιό μπλουζ [;]). Ακόμα πληρώνει, που λέει ο λόγος... Λεπτομέρειες εδώ.
Συμπέρασμα: Ο θεός να σε φυλάει απ' τα σουξέ...
Επισυνάπτω μια χειρόγραφη συνέντευξη του Κραμπ. Είναι έξι σελίδες. Κλικάρεις σε κάθε μια για να πας στην επόμενη. Τα λέει όλα. Μεταξύ άλλων, τι πενάκια και τι χαρτί χρησιμοποιεί. Παίξε λίγο με το url, έχει κι άλλες καλές (χειρόγραφες πάντα) συνεντεύξεις. [Διαπίστωσα ότι αργεί λίγο να κατέβει το σάιτ. Να επιμείνεις.]
Με τρελαίνει (με την καλή έννοια) και με συγκινεί (πολύ) η σημασία που δίνει στο λέττερινγκ o αγαπητός μας φίλος.
Καλές δίαιτες. Και μην ξεχνάς ότι οι καλόγεροι (του τέταρτου αιώνα) τρεφόντουσαν, για δεκαετίες, με ρίζες της ερήμου και ξερό ψωμάκι και ζούσαν πάνω από εκατό χρόνια.
Α, να μην ξεχάσω: Είμαι ένας kukuzelis κι όχι ένας koukouzelis...
*
Δημοσίευση σχολίου